U književnosti se odvajkada susrećemo sa različitim protagonistima. I u tom segmentu verovatno leži moć pisane reči, jer osim čoveka, prirode, životinja, istaknuto mesto dobijaju čak i ulice. Mesta, koja su najdominantniji nosioci života. Svaka ulica poput pažljivo usmerenog arhivara beleži rađanja, umiranja, sreće, nesreće, istorijske trenutke i od njih stvara svojevrsnu lepezu uspomena. Tako je i italijansko-srpski književnik, Mario Liguori, na stranicama nedavno objavljenog romana Via Acquarossa zakoračio između prošlosti i sadašnjosti, slikovito icrtavši razgranato stablo raznolikih ljudskih sudbina.
Samim tim je Liguori iznova demonstrirao bogate koordinate književnog univerzuma i atmosferičnim tonom pripovedanja pokazao svu svoju ingenioznost – zbog koje se zapravo i ubraja u red najvažnijih savremenih pisaca.
Jedna ulica i različite sudbine
Kroz priču o Acquarossi, naizgled jednostavnoj ulici, Liguori duboko, pronicljivo stavlja epizodiste i epizodistkinje, koji često usred nepovoljnih okolnosti pokušavaju da realizuju bolji život. Tako se poput godišnjih doba, neprestano menjaju i stanovnici. A, Acquarossa sve pamti i, iz poglavlja u poglavlje donosi svedočanstvo o srećnim vremenima, tragičnim okolnostima i neminovnim dramatičnim promenama.
Mario Liguori, korača putem književnih velikana, kao što su Ivo Andrić, Sergej Dovlatov i Džumpa Lahiri i, iznijansiranim književnim jezikom gradi svet utemeljen na sećanjima. Čitaoci se tako upoznaju s malim velikim ljudima, čije priče detaljno oživljavaju slike u očima. Samim tim se mozaični prizori iz jedne italijanske ulice stapaju u jedno – pružajući potpuni književni doživljaj.
Unsplash; @tobiastullius @gabriellaclaremarino Laguna @laguna
